تنوع بیماری‌زایی و ژنتیکی جدایه‌های Fusarium solani و ارتباط آن با پوسیدگی ریشه چغندرقند

از ریشه‌های چغندرقند دارای علائم پوسیدگی، از مناطق چغندرکاری مختلف کشور، یکصد جدایه قارچی جداسازی شد. از بین آن‌ها، 20 جدایه براساس خصوصیات ریخت‌شناسی متعلق به  F. solaniبودند. بیماری‌زایی جدایه‌ها در شرایط آزمایشگاه روی ریشه‌های چغندرقند انجام شد. جدایه‌های مورد بررسی به گروه‌های بیماری‌زا، بیماری‌زایی کم و غیر‌بیماری‌زا دسته‌بندی شدند. جدایه‌های F. solani در گلخانه روی بوته‌های 14 هفته‌ای قادر به ایجاد بیماری نبودند اما روی ریشه‌های زخم شده علائم بیماری را نشان دادند. تنوع ژنتیکی 20 جدایه F. solani با روش  ITS-rDNA با کمک جفت آغازگرهای ITS 1/4 مطالعه شد. آغازگرهای مذکور در تمام جدایه‌ها منجربه تکثیر قطعات DNA شدند. جدایه‌ها با توجه به الگوی نواری به سه گروه یک نواری (550 یا 600 جفت باز)، دو نواری(550 و 600 جفت باز) و سه نواری (500،550و 600 جفت باز) تقسیم‌بندی شدند. برش محصولات تکثیری با آنزیم‌های برشی Msp1,EcoR1,BamH1 نشان داد که آنزیم  BamH1فاقد محل برش در قطعات تکثیری بود. الگوی حاصل‌از آنزیم  EcoR1 برای همه جدایه‌ها یکسان بود و این آنزیم دارای یک محل برش در کلیه جدایه‌ها بود. برای الگوی برش آنزیم Msp1 جدایه‌ها دارای تنوع بودند. در برخی از جدایه‌ها یک محل برش و در برخی دیگر بیش از یک محل برش وجود داشت. ارتباطی بین بیماری‌زایی، منطقه جغرافیایی و تنوع حاصل از آنالیز ITS-rDNA مشاهده نشد.